Wat bedoel je, slow ceramics?

Onze slow ceramics bestaan alleen in gelimiteerde oplages, wees er dus snel bij!

Hou me op de hoogte!

Keramiek met Karakter

Onze keramiek is niet perfect. En dat probeert het ook niet te zijn. Sommige stukken zitten wat scheef. Sommige hebben een deuk. Andere hebben precies op de juiste plek een barstje.

Ze zijn niet bedoeld om op te gaan in een rek—ze zijn er om op te vallen. Om je even te laten stilstaan. Om je te laten denken: “Wie heeft dit gemaakt? En wat voelde die persoon toen?”

Want elke tas, kom of sculptuur begon als een schets. Een schets vol gevoel.

Van Schetsboek tot Tafelblad

Een van mijn favoriete stukken? Een vaas in de vorm van een schoen. In mijn illustraties hebben Ellemie’s schoenen altijd een opvallende plaats gehad, dus ik wilde ze tot leven wekken. Zodat ze echt konden bestaan—als een object dat je kunt aanraken en beleven.

Wat ik zo mooi vind aan slow ceramics: er is geen haast, geen poging om alles glad te strijken tot het zijn charme verliest. Elke duimafdruk, elke asymmetrie maakt deel uit van het gesprek tussen hand en materiaal. Tussen schets en sculptuur.

De Ellemie-touch

Ellemie—de geest achter het geheel—is een beetje dromerig, een beetje onhandig, en eindeloos nieuwsgierig. Haar wereld is gevuld met pastelkleuren en verhalen. Het is een plek waar een vaas misschien benen heeft, een kom kleine imperfecties, en waar niets ooit helemaal recht staat. En dat is oké.

In deze wereld zijn keramiekstukken geen objecten. Het zijn karakters. Ze maken deel uit van een groter verhaal over vertragen, naar je intuïtie luisteren, en je verbeelding laten overstromen in de echte wereld.

Waarom Slow Ceramics?

Omdat eerlijk werk tijd kost.

Omdat ik niet wil produceren tegen de klok. Ik wil samen met mijn mama met de hand kleine momenten van verwondering bouwen.

Omdat er iets ontzettend bevredigend is aan thee drinken uit een kopje dat lijkt alsof het zo uit een schetsboek is gestapt.

En eerlijk? De wereld draait al snel genoeg.

La Vie d’Ellemie gaat over vorm geven aan zachtheid. Over eer betonen aan de gekke ideeën die om 2 uur ’s nachts in je hoofd opduiken. En over kunst maken waar je mee kunt leven—letterlijk.

Dus als je ooit een wiebelend kopje tegenkomt met een glimlachend gezichtje dat naar je opkijkt… dan weet je waar het vandaan komt.